Содержание
Najprościej mówiąc, aby realna stopa procentowa pozostała stała, nominalna stopa procentowa musi wzrastać w tym samym tempie co inflacja. Realną stopę procentową można wyliczyć, dzieląc różnicę stopy procentowej i stopy inflacji przez sumę (100+stopa inflacji). Realna stopa procentowa jest to stopa równoważąca podaż i popyt na rynku kapitałowym.
Oznacza to zaoszczędzenie różnicy między nowymi cenami, a nominalnym oprocentowaniem kredytu. W przypadku depozytów i lokat istnieją zachęty oszczędzania. Wynika to z tego, że dochód z odsetek jest wyższy niż wzrost cen danym okresie. We wzorze (3.4) należy przyjąć, że i r jest równoważną stopą inflacji w okresie N lat. Wielkość inflacji jest określana przy pomocy stopy inflacji.
Stopa Procentowa Nominalna A Stopa Procentowa Realna
Kredytobiorca za wcześniejsze zaspokojenie swoich potrzeb ponoszą pewne dodatkowe koszty. Koszty te wzrastają wraz ze wzrostem cen, jednak kredytobiorca uniknął ich korzystając z kredytu. Koszty te powinny pokrywać strategia handlowa wartość usługi wyświadczonej przez bank. Przypadku oprocentowania składanego ze stałą stopą r . Dla kredytobiorców oznacza pewne dodatkowe korzyści, gdyż nabycie kredytu pozwala uprzedzić wzrost cen.
Jeśli zaciągniesz kredyt, którego nominalna stopa procentowa wynosi 12%, to przy inflacji wynoszącej 9% w skali rocznej, realne – a więc uwzględniające inflację – oprocentowanie kredytu będzie wynosiło 2,75%. Stopy procentowe odgrywają kluczową rolę w gospodarce, wywierają one bowiem wpływ na koszt inwestowania i dlatego są ważnym wyznacznikiem wielkości inwestycji oraz globalnego popytu. W dobrze funkcjonującym systemie rynkowym, stopa procentowa służy przydzielaniu oszczędności do najbardziej celowych inwestycji. Stopa procentowa to wyrażony w procentach iloraz sumy odsetek uzyskanych z zainwestowanej kwoty pieniędzy (lub innych środków finansowych) i wielkości tej zainwestowanej kwoty w danym okresie.
Nominalna Stopa Procentowa
Inaczej ujmując stopa procentowa jest niczym innym jak ceną, jaką płaci się właścicielowi kapitału za użyczenie tego kapitału na pewien okres czasu. Dla posiadaczy wolnych środków pieniężnych, brak chęci oszczędzania oraz wysoką skłonność do zakupów celem uniknięcia strat, gdy odsetki nie pokrywają wzrostu cen. Postępujemy analogicznie jak w przypadku oprocentowanie prostego ze stopą stałą. Inflacja – jest zjawiskiem wzrostu cen towarów i usług w czasie.
Zależność między nominalna stopa procentową, a realną stopą procentową opisuje Hipoteza Fishera. W ekonomii hipoteza Fishera zakłada, iż realna stopa procentowa jest niezależna od środków pieniężnych, głównie od nominalnej stopy procentowej i oczekiwanej stopy inflacji. Zgodnie z równaniem Fishera, wymiana walut wyższa inflacja prowadzi do odpowiednio wyższych nominalnych stóp procentowych. Dlatego, jeśli inflacja rośnie o 1 punkt procentowy to nominalna stopa procentowa również rośnie o 1 punkt procentowy. Odpowiednio z tą zasadą, wyższa inflacja musi być wyrównana odpowiednią stopą procentową.
Realna Stopa Procentowa
Podaż oszczędności zależna jest od tego, w jakim stopniu ludzie skłonni są poświęcić dzisiejszą konsumpcję na rzecz przyszłej. Popyt natomiast uzależniony jest od efektywności produktywnego wykorzystania zasobów rzeczowych, które są zaangażowane w działalność gospodarczą. Stopa efektywności wykorzystania tych zasobów wyznacza górny dopuszczany poziom stopy procentowej. Stopa procentowa jest zarówno czynnikiem wpływającym na wielość podaży, jak i popytu na oszczędności w gospodarce, a także traktowana jest jako parametr, którego poziom jest zależny od relacji pomiędzy tą podażą i popytem. Wzrost stopy procentowej powoduje przyrost oszczędności, z kolei jej spadek zniechęca do oszczędzania. Spadek stopy procentowej jest równocześnie czynnikiem zachęcającym do zaciągania kredytów, natomiast jej wzrost powoduje odwrotny skutek.
Wzrost podaży oszczędności z kolei, jest czynnikiem wpływającym na spadek stopy procentowej, zaś przyrost popytu na oszczędności pobudza jej wzrost. (J. Czekaj, 2001 s. 55). R – stopa procentowa realnaR główne indeksy światowe – stopa procentowa nominalnai – stopa inflacji.Z czego jednoznacznie wynika, iż realna stopa procentowa równa jest nominalnej stopie procentowej pomniejszonej o wielkość oczekiwanej inflacji .
Klasyczna Teoria Realnej Stopy Procentowej
Porównując prawe strony (3.5) i (3.6) otrzymamy realną stopę procentową. Realna stopa procentowa to stopa procentowa nominalna pomniejszona o stopę inflacji, czyli procent wzrostu średniego poziomu cen [R. Milewski, 2003, s. Jest ona miarą wzrostu dochodów z tytułu depozytów po uwzględnieniu faktu, że w wyniku inflacji wzrastają ceny dóbr, które można zakupić w ciągu roku [R. Hall, 2004, s. Nominalna stopa procentowa (rynkowa, pieniężna) to stopa procentowa nie uwzględniająca w sobie wzrostu cen, czyli inflacji (stopa ogłaszana w gazetach, ulotkach, reklamach lub w witrynach banków).
Narzędzia Strony Użytkownika
Kraje, w których możemy zaobserwować wysoki poziom inflacji mają również wysokie stopy procentowe. Niższy poziom oczekiwanej inflacji ma wpływ na wzrost kosztu pozyskania kapitału w ujęciu realnym, przy danym poziomie nominalnej stopy procentowej. W wyniku tego, podmioty będą wykazywały mniejszą skłonność do zaciągania pożyczek, a także emitowania obligacji, spadnie podaż obligacji. Przy odwrotnej zależności między ceną obligacji, a stopą procentową, oczekuje się spadku stopy procentowej. Jeżeli przyjmiemy, że realna stopa procentowa jest stała, to nominalna stopa procentowa musi się zmieniać, gdy inflacja wzrasta lub spada. Zatem następuje korekta nominalnej stopy procentowej dokładnie w takim samym stopniu, w jakim zmienia się inflacja.
Nominalna Stopa Procentowa
Stopa ta wskazuje dokładnie na to, jakie konsument ponosi koszty płacąc za różnego rodzaju depozyty [R. Nominalna stopa procentowa to taka stopa, zgodnie z którą zawiera się transakcje, np. Zaciągnięcie kredytu, ulokowanie kapitału w formie depozytów i lokat itp. Natomiast realna stopa procentowa to wartość, która jest skorygowana o poziom inflacji. Pokazuje ona nominalnyprzychódz posiadanegokapitałulub cenę kapitału udostępnionego.
AE – ĆW 3 Zmienna wartość pieniądza w czasie – metody dyskontowe. Treść udostępniana na licencji GNU licencja wolnej dokumentacji 1.3 lub nowsza, jeśli nie podano inaczej.
